Спачатку музыка была.
Яна зьявілася зь сьвятла,
Якое зьнікла назаўжды,
Як зьніклі райскія сады,
Што сёньня толькі ў снох цьвітуць.
Але ўсё ж яблыкі растуць
Над сьветам, дзе няма цяпла,
Дзе людзям хочацца сьвятла,
Дзе людзям хочацца, каб Бог
Пачуў малітвы, дапамог
У цяжкі час, нібы было
Калісьці лёгка і цьвіло
Каменьне ля шляхоў людскіх,
Дзе нам да музыкі штоміг
Ісьці, ня верачы ў яе.
Ды ўсё ж яе нам не стае.
Яна зьявілася зь сьвятла,
Яна жыве, яна была
І будзе, покуль будзем мы
Ісьці празь ветравей зімы,
Дзе нам непадуладны час
І дзе ніхто ня знае нас.
|
|
